Merhabalar,
Bu benim için gerçekten bir ilk...İlk bloğum ve sanırım biraz heyecanlıyım. Seyahat etmeyi, yeni birşeyler öğrenmeyi çok seviyorum. Ancak bir kötü huyum var ki çok çabuk unutuyorum. Bu nedenle her ne kadar yazma kabiliyetim pek olmasa da seyahat notlarımı yazmaya karar verdim:) Böylelikle bazı şeyleri daha iyi hatırlamayı da ümit ediyorum.
Kısaca bahsedeyim: Bu blog şimdilik Moskova maceralarımı içerecek. Bakarsınız severim ve diğer seyahatlerimi de eklerim. Aslında Moskova hikayesi pek seyahat sayılmaz. İki ay önce buraya yerleştim, bir sene Moskova' da çalışacağım. Dolayısıyla maceraların arkasının kesilmeyeceğini ümit ediyorum:)
Moskova'ya ilk gelişim Aralık 2012 idi. Çok enteresan bir ülke burası. Uçaktan iner inmez farkı görebiliyorsunuz, latin alfabesi yok! Kendinizi okuma yazma bilmeyen biri gibi hissediyorsunuz ve dahası malesef sokaklarda insanlar İngilizce bilmiyor ve size yardımcı olmak gibi bir dertleri de yok sanırım bu özellik sadece biz Türklere mahsus.
Bunların yanında ortalıkta dolaşan Rus çocukları inanın bana Rus bayanlardan çok daha güzel!! Kalın kalın kar kıyafetlerini giymiş bütün çocuklar sokakta.. Yeni yürümeye başlayanından tutun 12-13 yaşına kadar çocukların hepsi inanılmaz güzel. Kocaman kıpkırmızı yanakları ve maviş gözleriyle öyle bir bakıyorlarki ister istemez gülümsüyorsunuz.. Kimisi ise o kadar küçükki oyuncak gibi duruyorlar.
Oldukça SOĞUK olan bu memlekette Aralık ayında günün saat 10:00 gibi ağırıyor olması beni şaşırtan başka bir noktaydı, neyseki Ocak ta buraya temelli geldim ve bu durum kısa bir süre içerisinde düzeldi hatta şu an süper denecek durumda ancak hava için aynı şeyi söyleyemeyeceğim keza hava hala -10 derece. Tüm Rusya, hep birlikte baharın geleceğini umut ediyoruz. Siz siz olun yerler kaygansa yola odaklanın ve sakın kafanızdan birşey geçirmeyin. Keza 2 aydır düşmedim diye havalara giren ben bir penguen edasıyla tam da ŞİRKET kapısının önünde hop diye kendimi yerde buldum:)) Bir süre kendi kendime güldükten sonra kalkabildim ancak şaka bir yana düşüşler çok tehlikeli olabilir aman dikkat..
Blogumda kullandığım fotoğraflar bana ve sevgili dostum Gün İrigül'e aittir. Beni ilk ziyaret eden kişi olduğu, ayrıca blogumda fotoğraflarını kullanmama izin verdiği için kendisine ayrıca çook çook teşekkür ediyorum efenim:)
Haydi bakalım adım adım başlayalım Moskova'yı gezmeye...
Moskova'dan sevgilerimle,
Gulce Koc
Bu benim için gerçekten bir ilk...İlk bloğum ve sanırım biraz heyecanlıyım. Seyahat etmeyi, yeni birşeyler öğrenmeyi çok seviyorum. Ancak bir kötü huyum var ki çok çabuk unutuyorum. Bu nedenle her ne kadar yazma kabiliyetim pek olmasa da seyahat notlarımı yazmaya karar verdim:) Böylelikle bazı şeyleri daha iyi hatırlamayı da ümit ediyorum.
Kısaca bahsedeyim: Bu blog şimdilik Moskova maceralarımı içerecek. Bakarsınız severim ve diğer seyahatlerimi de eklerim. Aslında Moskova hikayesi pek seyahat sayılmaz. İki ay önce buraya yerleştim, bir sene Moskova' da çalışacağım. Dolayısıyla maceraların arkasının kesilmeyeceğini ümit ediyorum:)
Moskova'ya ilk gelişim Aralık 2012 idi. Çok enteresan bir ülke burası. Uçaktan iner inmez farkı görebiliyorsunuz, latin alfabesi yok! Kendinizi okuma yazma bilmeyen biri gibi hissediyorsunuz ve dahası malesef sokaklarda insanlar İngilizce bilmiyor ve size yardımcı olmak gibi bir dertleri de yok sanırım bu özellik sadece biz Türklere mahsus.
Bunların yanında ortalıkta dolaşan Rus çocukları inanın bana Rus bayanlardan çok daha güzel!! Kalın kalın kar kıyafetlerini giymiş bütün çocuklar sokakta.. Yeni yürümeye başlayanından tutun 12-13 yaşına kadar çocukların hepsi inanılmaz güzel. Kocaman kıpkırmızı yanakları ve maviş gözleriyle öyle bir bakıyorlarki ister istemez gülümsüyorsunuz.. Kimisi ise o kadar küçükki oyuncak gibi duruyorlar.
Oldukça SOĞUK olan bu memlekette Aralık ayında günün saat 10:00 gibi ağırıyor olması beni şaşırtan başka bir noktaydı, neyseki Ocak ta buraya temelli geldim ve bu durum kısa bir süre içerisinde düzeldi hatta şu an süper denecek durumda ancak hava için aynı şeyi söyleyemeyeceğim keza hava hala -10 derece. Tüm Rusya, hep birlikte baharın geleceğini umut ediyoruz. Siz siz olun yerler kaygansa yola odaklanın ve sakın kafanızdan birşey geçirmeyin. Keza 2 aydır düşmedim diye havalara giren ben bir penguen edasıyla tam da ŞİRKET kapısının önünde hop diye kendimi yerde buldum:)) Bir süre kendi kendime güldükten sonra kalkabildim ancak şaka bir yana düşüşler çok tehlikeli olabilir aman dikkat..
Blogumda kullandığım fotoğraflar bana ve sevgili dostum Gün İrigül'e aittir. Beni ilk ziyaret eden kişi olduğu, ayrıca blogumda fotoğraflarını kullanmama izin verdiği için kendisine ayrıca çook çook teşekkür ediyorum efenim:)
Haydi bakalım adım adım başlayalım Moskova'yı gezmeye...
Moskova'dan sevgilerimle,
Gulce Koc
Daha önce başka bloggerlardan okumuştum Moskova'yı ama şimdi senin gözünden olmasına sevindim :) Sıcakkanlılığın ve güzel gamzeli gülüşün de ısıtmadı mı hala havaları?
YanıtlaSil